Bartoszek Józef
działacz polityczny, działacz ruchu regionalnego. Urodził się 14 lutego 1921 roku w Czechowicach. Ojciec Franciszek z zawodu kowal i matka Anna z domu Siuda wychowali trójkę dzieci. Ukończył Szkołę Powszechną nr IV w Czechowicach i w 1937 roku rozpoczął naukę zawodu ślusarza w Fabryce Georg Schwabe w Bielsku. W 1939 roku ukończył Szkołę Dokształcającą Zawodowo w Bielsku. Od młodości związany był z ruchem robotniczym. Od 1932 roku do 1939 roku był członkiem Robotniczego Stowarzyszenia Kulturalno – Oświatowego „Siła” w Czechowicach.
Pracował w zarządzie tej organizacji oraz prowadził sekcję gimnastyczną. Należąc do „Siły” brał czynny udział we wszystkich zlotach młodzieży robotniczej na terenie Warszawy, Katowic oraz powiatu bielskiego i cieszyńskiego. Okres okupacji hitlerowskiej (1939-1945) przepracował w Fabryce Georg Schwabe w Bielsku. On i cała jego rodzina nie podpisali Volkslisty. W tym czasie nie należał do żadnej organizacji. Od pierwszych dni wyzwolenia pracował przy organizacji Rady Narodowej w Czechowicach-Dziedzicach. W tym czasie zaangażował się w pracę społeczną wśród młodzieży. Zorganizował na terenie Czechowic-Dziedzic Związek Walki Młodych i został przewodniczącym tej organizacji. W ZWM zorganizował kilka sekcji np. gimnastyczną, sceniczno - teatralną, chór. W latach 1946-1947 pełnił funkcję przewodniczącego Powiatowego Zarządu ZWM w Bielsku - Białej. W 1946 roku zmienił stan cywilny. Ożenił się z Alfredą Majewską, urodził się im syn Wiesław. W latach 1947-1950 był kolejno zatrudniony w kilku zakładach na terenie Czechowic-Dziedzic (Zakłady Rowerowe, A-15, Kablownia) w których pomagał organizować produkcję. We wrześniu 1950 roku rozpoczął studia w Szkole Dyplomatyczno-Konsularnej w Warszawie. W 1953 roku po otrzymaniu dyplomu wyższych studiów wraca do Czechowic i podejmuje pracę w Walcowni Metali „Dziedzice”. W latach 1960-1966 pracował w Komitecie Powiatowym PZPR w Bielsku - Białej. W 1966 roku wraca do pracy w przemyśle. Obejmuje stanowisko zastępcy dyrektora ds. ekonomicznych w Zakładzie Przemysłu Wełnianego „Rytex” im. T. Rychlińskiego w Bielsku - Białej. W 1968 roku został dyrektorem tego zakładu i kierował nim do 1981 roku, do chwili przejścia na emeryturę. Zakład, którym kierował, należał do przodujących zakładów włókienniczych w Bielsku - Białej. Za tę pracę został wyróżniony Złotą Odznaką „Zasłużony Pracownik Przemysłu Lekkiego”. Pracując zawodowo na terenie Bielska - Białej podjął działalność społeczną wśród młodzieży należącej do Związku Harcerstwa Polskiego. Pomagał przy organizowaniu szkoleń, wycieczek i obozów harcerskich. Kilkanaście lat pełnił funkcję wiceprzewodniczącego w Radzie Przyjaciół ZHP przy Hufcu Beskidzkim. W uznaniu za tę pracę w 1974 roku otrzymał Krzyż Zasługi dla ZHP. Był człowiekiem pracowitym, odpowiedzialnym, wymagającym najpierw od siebie, a dopiero później od innych. Po przejściu na emeryturę zaangażował się w działalność w ruchu regionalnym. W latach 1983-1990 przez kolejne trzy kadencje był przewodniczącym Towarzystwa Przyjaciół Czechowic - Dziedzic, a w latach 1990-1998 członkiem zarządu. To właśnie wtedy nastąpiło ożywienie działalności tej organizacji, a liczba członków sięgnęła 60. Towarzystwo przejęło opiekę nad Izbą Regionalną i prowadziło szereg działań, także wśród młodzieży, popularyzujących wiedzę o mieście. Za całokształt pracy zawodowej i społecznej został wyróżniony między innymi: Orderem Sztandaru Pracy (III klasy), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Tysiąclecia, Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego, Odznaką za Zasługi dla Województwa Bielskiego. Zmarł 2 maja 2005 roku. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Czechowicach - Dziedzicach.
